اینجا نارنگیس رو می‌خونید.

دیشب از خستگی ۹ شب خوابم برد و ساعت ۵ ناخوداگاه بیدار شدم همیشه همینه ۸ ساعتم که پر میشه بدون آلارم بیدار میشم اما اخیرا همش ۴۵ ساعت میخوابیدم شب و عصرشم یه ساعتی چرت میزدم که خیلی بد بود چون وقتی بیدار میشدم شبیه برج زهرمار بودم و تا یه ساعت منگ بودم میم ۶۵۷ بیدار شد، پرده هارو باز کردم نور آبی مایل به خاکستری اول صبح پخش شد تو خونه میم گفت پاشو برو یه نون سنگک و یه کاسه حلیم بخر بخوریم حالمون جا بیاد از پنجره نگاه کردم به بیرون چقدر شبیه تهران بود همه چیز گریه م گرفت و حالا دیگه بند نمیومد من اصلا اینجا دارم چیکار میکنم؟ چیزی که مدام میپرسیدم از خودم اگه پی ام اس نبودم اینجوری نمیشد فشار پی اچ دی زده به کله ام صبح زیر دوش، دائما از خودم میپرسیدم اصلا چرا دارم پی اچ دی میخونم، میخوام چیکار کنم با پی اچ دی بیزنس؟ استاد دانشگاه شم؟ اوپریشن منجر یه شرکت شم؟ خب که چی؟ اصلا این دنیا چیش می‌ارزه به این همه تلاش؟ چرا هیچ هدفی ندارم؟ چرا هیچ انگیزه ای نیست؟ لذت از مسیر سرجاش، ولی